Succes in je leven - Wees proactief

Deel 1 van de 7 delige serie naar het boek van Steven Covey 

Graag ga ik verder met de blogserie over de 7 eigenschappen voor succes in je leven naar het gelijknamige boek van Steven Covey. De eerste eigenschap die Covey beschrijft in zijn boek is; wees proactief. Zo die komt gelijk binnen… dat is nu juist wat ik de afgelopen weken niet ben geweest met betrekking tot het ‘bloggen’. Allerlei excuses waarom het zo lang geduurd heeft, zal ik jullie besparen, die heb ik mezelf al wijsgemaakt. Heel eerlijk… ik had gewoon geen inspiratie, geen zin. Mijn moeder zei vroeger altijd ‘heb je geen zin, dan maak je maar zin’. Dat wilde ik destijds natuurlijk helemaal niet horen. Maar ze had wel gelijk. Wees proactief. Dat betekent overigens niet dat je altijd maar dingen tegen je zin in moet doen natuurlijk. Ervoor kiezen om af en toe helemaal nergens zin in te hebben is ook een keuze en dus proactief. Als je maar beseft wat je aan het doen bent en waarom, ervan leert zodat je de situatie desgewenst effectief kunt ombuigen. Zin maken dus.

Goed om te weten is; wat de mens onderscheidt van andere levende wezens is ons vermogen om na te denken over ons eigen denkproces, aldus Covey. Wij kunnen leren van onze eigen ervaringen en van die van anderen. Dit betekent dan ook dat wij in principe in staat zijn om te  breken met onze zienswijzen en dus kunnen veranderen. Daar waar dieren geprogrammeerd worden door instinct of training en niet na kunnen denken over hun acties en reacties, is de menselijke keuzevrijheid tussen actie/reactie juist onze grootste kracht.

Mensen kunnen hun programmatuur gelukkig wel wijzigen! Mits je daarvoor kiest natuurlijk. Hiervoor is proactiviteit gewenst. Proactiviteit is meer dan initiatieven nemen. Wanneer je proactief handelt neem je verantwoordelijkheid voor je leven. Proactieve mensen maken hun gedrag afhankelijk van hun beslissingen, niet van de omstandigheden. Reactieve mensen daarentegen worden juist beïnvloed door deze omstandigheden. Als ze door anderen goed worden behandeld, voelen ze zich ook goed. Reactieve mensen laten hun gevoelens door anderen bepalen en maken zich daardoor afhankelijk van de tekortkomingen van de ander. Natuurlijk worden proactieve mensen ook beïnvloed door prikkels van buitenaf, maar zij kiezen ervoor om deze niet doorslaggevend te laten zijn. Zoals Eleanor Roosevelt ooit zei ‘niemand kan je kwetsen zonder jouw instemming. En Gandhi zei “iemand kan alleen je zelfrespect afnemen als jij het hem geeft. De mens kan zijn gedachten en de daaruit voortvloeiende reacties op omstandigheden zelf kiezen. Je kunt in crisissituaties of in paniek raken (reactief), of ervoor kiezen rustig te blijven en te handelen (proactief). Je kunt bij de pakken neer gaan zitten en blijven kniezen (reactief) of je pakt alles aan om de situatie te verbeteren (proactief). Je kunt de hele wereld de schuld geven van jouw situatie (reactief) of je kijkt liefdevol doch kritisch naar je eigen handelen of tekortkomingen en past deze aan (proactief).

Reactieve mensen drukken zich zo uit dat ze zich ontslagen weten van hun verantwoordelijkheid. ‘Ik moet wel’ m.a.w. omstandigheden of andere mensen dwingen me dit te doen, ik ben niet vrij om mijn eigen doen en laten te bepalen. ’Als mijn partner maar wat actiever was’ m.a.w. het gedrag van iemand anders beperkt mijn effectiviteit. Dit soort taal is typerend voor mensen die hun verantwoordelijkheid afschuiven. Het ergste van een reactieve uitspraak is dat het vaak een selffulfilling prophecy is. Mensen voelen zich hierdoor steeds meer slachtoffer en zien of hebben altijd problemen. Proactieve mensen scheppen geen problemen, ze zijn zelf de oplossing. Maar daar moet je wel wat voor doen natuurlijk. Als je een situatie wil verbeteren moet je je energie steken in het enige waar je grip op hebt; jezelf. Je kunt proberen iets aan je eigen tekortkomingen te doen in plaats van aan de tekortkomingen van de ander. En hopelijk wordt de ander dan gestimuleerd hetzelfde te doen.

Fouten maken we gelukkig allemaal, maar een fout erkennen, toegeven en ervan leren getuigt van proactiviteit. Dan wordt een vergissing toch nog een geslaagde onderneming. 

Er zijn veel manieren om proactiever te zijn, te beginnen met; beter luisteren (als je de ander wilt begrijpen), meer van je partner houden (als je wilt dan je relatie beter wordt), beter studeren (als je goede cijfers wilt en een goede toekomst), meer inzet tonen (als je op je werk meer beloond wilt worden) of gewoon gelukkiger zijn (als je meer wilt lachen en meer plezier in je leven wilt).

Geluk is mogelijk als je accepteert dat je niet overal grip op hebt en je je tegelijkertijd richt op datgene waarop je wel invloed hebt. Te beginnen bij jezelf.

Ik wens jullie een proactieve week toe!
Simone

Van binnen naar buiten

Zonder ervaring, goed of slecht, startte ik een aantal maanden geleden met bloggen. Onbevangen, zonder waarde oordeel, zonder vrees …. Mijn enige doel hierin was om mijn lessen in het leven te delen met wie er voor open stond. Oprecht verrast kreeg ik enthousiaste volgers. Mensen zoals jij en ik die zo nu en dan behoefte hebben aan richting, aan inspiratie, een helpend woord of verhaal vanuit de herkenning. Een mooi resultaat van een open initiatief. De bedoeling was om een aantal blogs te schrijven en dan het stokje over te geven aan iemand anders. Een andere invalshoek van iemand met een ander karakter vanuit andere levenservaringen. Maar zoals ik in een van mijn eerdere blogs al beschreef, heb ik moeite met ‘nee’ zeggen. ‘Nee’ op de vraag om door te gaan met bloggen, met het delen van ervaringen. De druk werd opgevoerd door de vraag ‘ben benieuwd naar je volgende blog’. Een super vraag natuurlijk maar hiermee was in een klap de onbevangenheid eraf. Onzeker of ik wel kon voldoen aan de verwachtingen, zorgde dit ervoor dat ik veel te veel ging nadenken en daardoor niet meer vanuit mijn hart kon vertellen. Ineens wilde ik presteren in plaats van spontaan delen. Gek toch hoe dit werkt in je brein. De puurheid van iemands handelen kan voor succes zorgen, daarentegen kan aangeleerd gedrag soms zorgen voor mislukking omdat de authenticiteit eraf is. Dan wordt iets gekunsteld of wanhopig in sommige gevallen. Ik heb dan ook een aantal weken nodig gehad om na te denken aan welke volgende reeks ik een aantal blogs wilde wijden om zowel vanuit mijn hart te kunnen blijven schrijven als ook te kunnen voldoen aan een waardige opvolging van de ‘ Steve Jobs’-reeks. De keuze is gevallen op Steven Covey en het prachtige boek ‘zeven eigenschappen voor succes in je leven’. Een mooi boek waarin Covey beschrijft hoe de menselijke waarneming vanuit bepaalde paradigma’s ons gedrag en handelen bepaalt. Hoe, als je een situatie wilt veranderen, je eerst zelf moet veranderen. Hoe je anders kunt kijken naar de ogenschijnlijke waarheid…

Ons aangeleerd gedrag, voortkomend uit allerlei geschreven en ongeschreven regels, denkbeelden en zienswijzen zorgen voor een bepaalde kijk op jezelf en op de wereld. We reageren van binnen naar buiten. We vragen ons niet af of ze wel kloppen, we gaan er gewoon vanuit dat de dingen die we zien of voelen, reëel zijn of zouden moeten zijn. Door afstand te nemen van onze oorspronkelijke kijk op een situatie ontstaat vaak ruimte voor andere gevoelens. Een pijnlijk voorbeeld dat me uit Covey’s boek is bijgebleven is dat van een volle stadsbus waar op een gegeven moment een man met zijn twee kinderen instapt. De kinderen gaan als ongeleide projectielen gillend door de bus. De vader zit ogenschijnlijk rustig voor zich uit te staren. Elke passagier ergert zich aan het gedrag van de kinderen en aan dat van de onopvoedkundige vader. Op een gegeven moment spreekt een passagier de man aan op het gedrag van zijn kinderen waarop de vader geschrokken reageert en verontschuldigend antwoord "Oh natuurlijk, ik zal er iets aan doen. We komen net van het ziekenhuis, hun moeder is een uur geleden overleden. Ik ben helemaal verdoofd en ik denk dat zij zich ook geen raad weten". Dit veranderde in een klap de situatie waardoor de mede-passagiers afstand namen van hun oorspronkelijk kijk op de situatie en anders gingen reageren. De ergernis was op slag verdwenen… In dagelijkse situaties reageren we dikwijls vanuit bepaalde aannames die niet per definitie kloppen. Door onze reactie creëren we
op onze beurt weer een reactie bij de ander waardoor de situatie alsmaar verder vertroebelt en steeds verder afwijkt van de waarheid. Aannames kunnen kort gezegd voor veel ellende zorgen. Onuitgesproken kan dit een relatie aardig verknoeien.
In de aankomende blogs neem ik jullie graag mee in de zeven eigenschappen voor positieve veranderingen in je leven.

Always keep an open mind!
Simone

‘Ken je boodschap’, deel 7 en hiermee het laatste deel van de 7 principes van succes uit het boek Masterclass Steve Jobs

Vandaag deel ik met plezier het laatste deel uit de reeks 7 principes voor succes; ‘Ken je boodschap’. Jobs was een meester performer die zijn publiek tijdens productpresentaties tot de ontknoping geboeid wist te houden.’Ken je boodschap’, met andere woorden wat vertel je de wereld? Jobs wist niet alleen heel goed wat hij wilde vertellen, maar wist ook heel goed hoe hij dit moest doen. Jobs kende de kracht van herhaling en hoe dit in de hoofden van mensen zijn uitwerking heeft. Jobs sloot zijn productpresentaties steevast af met één samenvattende zin als positionering voor het betreffende product. Deze ene zin werd na de presentatie op elke uiting gecommuniceerd. Op de website, in de stores, in de pers. Apple’s positionering van het product was alomtegenwoordig en onmiskenbaar. Jobs was een meester verhalenverteller maar hield zich toch telkens aan een voor hem succesvol format met bijbehorende technieken. Jobs had hiermee een formule gevonden om zijn publiek telkens opnieuw te boeien, te inspireren en te enthousiasmeren. Waardoor Apple trouwe followers kreeg. Door de consistente herhaling van een inspirerende boodschap gaan anderen diezelfde woorden gebruiken wanneer ze communiceren over het betreffende product, dienst of verhaal en het sneeuwbal effect is een feit. Een eerste voorwaarde om een ander te kunnen inspireren is het geloof in je eigen boodschap. Eerlijkheid is daarbij een onmisbaar element. Jobs geloofde onvoorwaardelijk in zijn eigen producten, in zijn missie om de samenleving vooruit te helpen.  Gaan we hier nog dieper op in dan begint het geloven in je eigen boodschap in basis met het geloven in jezelf. En ook daar is eerlijkheid een belangrijk element. Wat is jouw persoonlijke boodschap? En hoe eerlijk communiceer je deze naar jezelf en naar de wereld? Met een gezonde dosis eigenwaarde is eerlijk communiceren niet moeilijk, ook niet als je af en toe fouten maakt. Ik ben ervan overtuigd dat mensen jouw boodschap alleen goed kunnen ontvangen wanneer je oprecht en eerlijk bent, naar hen en naar jezelf. Dan ontstaat er die magische klik die doet enthousiasmeren en misschien zelfs kan inspireren. Dan krijgen mensen een goed gevoel waar ze graag over blijven praten. Dan wordt zelf een incidentele misstap je vergeven. Mits je er eerlijk over bent. Want fouten maken we allemaal. Gelukkig maar anders worden we nooit wijzer. Toch is het voor veel mensen lastig om hun missers toe te geven en te erkennen. Vaak worden deze vakkundig gemaskeerd door allerlei uitvluchten en ‘reasons why’. Door dit zand in de ogen strooien bij de ander creëer je weliswaar tijdelijk onscherp zicht, maar op de lange termijn schaadt dit je geloofwaardigheid en daarmee de boodschappen die je de wereld wilt doen geloven. Ook wanneer deze wel oprecht en eerlijk zijn. Ken je eigen boodschap behoeft in dit geval geen format of een techniek om te onthouden, maar slechts eerlijkheid. Masterclass Steve Jobs was een mooi boek om te lezen en gaf zoveel meer inzichten dan alleen de 7 principes voor (zakelijk) succes. Dank voor het volgen van deze reeks! Volgende week starten we weer fris met iets nieuws :-)
Simone

 

Creëer waanzinnig goede ervaringen – het een na laatste deel van de 7 principes voor succes

We zijn er bijna! Vandaag het een na laatste deel uit het boek Masterclass Steve Jobs waarin de 7 principes voor succes worden beschreven vanuit het gedachtegoed van Jobs. Dit zesde principe gaat over het creëren van waanzinnige ervaringen. Apple succes heeft grotendeels te maken met het feit dat zij meester zijn in het creëren van goede ervaringen. Apple (Jobs) wilde levens verrijken. Door dit uitgangspunt kon Apple met de noodgedwongen overstap naar de retailbranche, de traditionele retailstrategie overboord gooien die voorschriften dicteerde voor bijvoorbeeld de winkelinrichting, locatie en personeel. Apple stores kennen daarom geen kassamedewerkers of verkoopmedewerkers, maar specialisten, creatieven, adviseurs. Consumenten willen niet simpelweg een computer kopen, ze willen weten wat ze er in het dagelijks leven mee kunnen doen en dat laten Apple specialisten zien. Apple heeft innovaties doorgevoerd rond de winkelervaring door de verwachting die mensen van een winkelervaring hebben te veranderen. Creëer waanzinnig mooie ervaringen….. niet zomaar een mooie kreet dus, maar een voornemen met hart, ziel en passie. Hiermee besloot Jobs om een aantal zaken niet te doen; om anders te denken, nee te zeggen tegen het conventionele.

In de laatste zin van mijn vorige blog schreef ik over het voornemen dat ik had om de afgelopen week na te denken over zaken die ík zou besluiten niet meer te gaan doen. Om meer nee te leren zeggen. Zodat ik meer tijd voor mezelf zou hebben en de dingen zou kunnen doen die ík echt leuk vind. Heden ten dagen ‘moeten’ we immers zoveel en het liefst tegelijkertijd. Als werkende echtgenote, moeder, dochter, vriendin en collega ben je, zelfs als je niets te veel doet, al een multitasker pur sang. Vaak ben je zelf je grootste criticus en vinden anderen mensen het al lang goed wat je doet. De enkeling die wel op een nare wijze commentaar heeft op de dingen die je naar beste kunnen probeert te doen, ligt vaak met zichzelf overhoop of moet zelf leren nee zeggen.Toch wil je het voor iedereen goed doen. Een goed verzorgde, aandachtige echtgenote, een liefhebbende, geduldige en opvoedkundige moeder, een attente dochter met het liefst veel tijd, een luisterende en begripvolle vriendin en een aardige, behulpzame, hardwerkende collega. En tegen wie ga je dan ‘nu even niet’ zeggen? Ik heb besloten om ‘all the above’ te blijven doen, te blijven zijn. Gewoon omdat je dan een aardig mens bent. En ik hou van aardige mensen. Met het verschil dat ik er nu bewust voor kies en niet omdat ik denk dat het van mij verwacht wordt. Dat is geen opgave of heilig moeten, dat gaat eigenlijk vanzelf. Zolang je niet over je grenzen laat gaan, je geen dingen doet die tegen je gevoel in druisen, je uitputten (lichamelijk of geestelijk) of waar je je slecht bij voelt kun je op je eigen manier levens verrijken en waanzinnig goede ervaringen creëren.

Simone

 

 

‘Zeg nee tegen duizend dingen’, deel 5 van de 7 principes voor succes

Met een tussenpoos van 2 weken (excuus hiervoor, maar ik was even met vakantie :-)) deel ik graag het volgende principe voor succes uit het boek Masterclass Steve Jobs; ‘zeg nee tegen duizend dingen’. Oei, dat is een lastige. Voor mij althans. ‘Nee zeggen’ is niet een van mijn sterkste kanten. Ik heb niet alleen moeite om nee te zeggen tegen anderen maar ook moeite om nee te zeggen tegen mezelf. Dat laatste is weliswaar minder belastend en ligt meer in het feit dat ik veel dingen leuk vind, veel dingen wil doen, leren, zien, ervaren en moeite heb met keuzes maken. Hier zou nee zeggen tegen mezelf kunnen voorkomen dat ik een verkeerde richting insla of te veel probeer te doen. Door nee te zeggen tegen mezelf kan ik me concentreren op de dingen die echt belangrijk zijn. Jobs verwoordde dit als volgt; "Ik ben net zo trots op wat we niet doen als op wat we wel doen". Jobs zei nee tegen heel veel dingen, ook al waren niet alle klanten en partners daar even blij mee. In april 2010 postte Jobs een memo op de Apple website waarin hij uitlegde waarom hij nee zei tegen het gebruik van Flash op iPods, iPhones en iPads. Jobs bleef gericht op de klantervaring en zei nee tegen flash omdat mobiel Flash ontzettend onstabiel is en veel te veel processorkracht vraagt, waardoor de elegante ervaring in gevaar zou kunnen komen. Daar is lef voor nodig. Apple verfijnt of elimineert details om complexiteit te voorkomen. Wanneer je een apparaat kunt maken dat zo elegant is dat volwassenen er gek op zijn en zo eenvoudig dat een kind het kan gebruiken, heb je iets goeds in handen. Apple’s messcherpe focus op eenvoud is ook terug te zien op de website. Van alle grote bedrijven heeft het een van de schoonste, eenvoudigste en stijlvolste websites. De site is schoon door wat Apple weghaalt, niet door wat het toevoegt.

Het geen nee durven zeggen tegen anderen is van een andere orde. Doorgaans zijn mensen die moeite hebben om nee te zeggen zachtaardig, conflictvermijdend en teveel bezig met dingen doen voor anderen. Er is op zich niks mis met mensen helpen, dat geeft zelfs voldoening, maar wanneer je dit met tegenzin gaat doen omdat je geen nee durft te zeggen, gaat er wel iets mis. Dit kan zelfs ernstige fysieke en/of mentale klachten opleveren. Omgekeerd is het zo dat wanneer je altijd ‘ja’ zegt, mensen veel sneller met hulpvragen naar je toe komen omdat je ‘zo gemakkelijk’ bent. Zo houd je het probleem in stand. Leren nee zeggen is niet onaardig, altijd ja zeggen wel. Onaardig voor jezelf dan. Als je wilt leren om op een goede manier nee te zeggen moet je kort en duidelijk zijn. Ga niet uitleggen waarom je nee zegt. Hierdoor geef je de hulpvrager meer gelegenheid om je op andere gedachten te brengen. Probeer niet steeds ‘sorry’ te zegen, ben zelfverzekerd en niet bang om onaardig gevonden te worden. Dit vergt enige oefening en assertiviteit, iets wat zachtaardige mensen niet gemakkelijk afgaat. Door nee te zeggen hoef je je niet schuldig te voelen. Wat de werkwijze van Jobs onderscheidt van die van anderen is dat hij altijd van mening is geweest dat de belangrijkste beslissingen die je neemt niet gaan over de dingen die je doet, maar over de dingen die je besluit niet te doen. Daar ga ik eens tot aan de volgende blog over nadenken….
Simone

‘Verkoop dromen, geen producten’, deel 4 van de 7 principes van succes

We zijn al over de helft, deze week deel 4 van de serie ‘7 principes van succes’. Verkoop dromen, geen producten. Klinkt goed, ik hou van dromen als in ogenschijnlijk onmogelijke wensen/doelen. Van nature heb ik een karakter dat niet in onmogelijkheden gelooft. De uitspraak ‘als je voor een dubbeltje geboren bent, zul je nooit een kwartje worden’ heb ik dan ook altijd terzijde gelegd. Niet dat ik perse dat kwartje wilde zijn als doel op zich, maar meer omdat ik altijd heb geloofd dat je meer, veel meer kunt dan je denkt of jezelf hebt doen geloven. Sommigen noemen dit ‘dromen’ of ‘fantaseren’, anderen noemen het ‘doelen stellen’, weer een ander haalt z’n schouders op en zegt: "Droom maar lekker verder, het gaat toch niet lukken". Hoe je er ook over denkt, het gebeurt zoals je denkt dat het zal gebeuren! Jij bent namelijk altijd je eigen gedachten. Met andere woorden, je creëert je eigen self fulfilling prophecy. Goedschiks of kwaadschiks. Een van de definities van dromen is; ‘het ervaren van een reeks van gebeurtenissen of beelden die iemand zich voor de geest haalt’. Maar pas op… dromen doe je niet alleen als je slaapt! Heb jij een beeld in je hoofd dat je nooit dat kwartje zult worden, dan zul je daar doorgaans ook niet de benodigde acties voor gaan uitvoeren om toch die poging te wagen. Je wilt tenslotte geen ongelijk krijgen. Denk je dat je niet zo bijzonder bent als persoon, vriend, vriendin, moeder, vader, zoon of dochter, collega dan kom je jammer genoeg vaak in situaties terecht die dit beeld keer op keer zullen bevestigen. Je gaat er als het ware naar acteren en krijgt dan actie – reactie waardoor het negatieve ‘fantaseren’ een steeds dikkere voedingsbodem krijgt.

Een andere typisch, nuchtere uitspraak onder Nederlanders is ‘doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’. Vooral niet opvallen, wat zou je omgeving er wel niet van vinden. Gelukkig dacht Jobs hier anders over. Jobs was een rare vogel, hij dacht anders, verkocht mooie dromen en dat bezorgde hem en de Apple organisatie een mega succesverhaal. Apple verkoopt geen computers, het verkoopt de mogelijkheid om je persoonlijke creativiteit te ontplooien. Het eveneens bekende Starbucks verkoopt dromen, geen koffie. Het verkoopt dromen aan klanten die behoefte hebben aan een ‘derde plek’ tussen thuis en werk.

Een mooi principe deze vierde sleutel voor succes. Voordat je echter dromen aan anderen kunt verkopen, is het goed om eerst dromen aan jezelf te leren verkopen. Begin met jezelf af te vragen ‘wat heb ik mezelf de afgelopen jaren (of soms nog langer) voor dromen verkocht’? Waren deze positief of negatief? En welke hoge prijs heb ik daar al die jaren misschien al voor moeten betalen? Hoe kan ik mijn dromen zo aanpassen dat ze mij minder kosten en meer gaan opleveren?

Sweet dreams!
Simone

‘Stimuleer je hersenen’ deel 3 van de 7 principes voor succes

Deze week deel 3 van de 7 principes voor succes ‘stimuleer je hersenen’. Persoonlijk vind ik dit een van de leukste principes. Eentje die dicht bij mij ligt. In mijn zoektocht naar balans in de afgelopen jaren was dit echter een steeds terugkerend struikelblok. Balans hield voor mij in ‘leren ontspannen’ en leren ‘genieten’. Leren ontspannen door mezelf fysiek rust te gunnen in plaats van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat gestrest rond te rennen en leren ontspannen door mijn hoofd af en toe in de pauzestand te zetten. Vooral dat laatste vond ik lastig. Hoe zet je je gedachten stil? Hoe laat je je kinderen los? (lees hoe stop je met alles regelen J) Hoe stop je de informatie-overload ?  Hoe weet je überhaupt hoe dat moet? Hoe weet je of het werkt, als je weet hoe het moet? Et cetera et cetera.

Door antwoord te krijgen op al deze vragen heb ik veel, heel veel gelezen, met mensen gesproken, getracht verbanden te zoeken, te snappen waar het ‘mis’ ging en hoe het beter, anders kan. Ik voedde mijn hersenen met nieuwe informatie, nog meer informatie en ik vond het heerlijk. Je snapt de tegenstrijdigheid… Door te leren mijn hoofd te ontspannen begon ik juist met het te stimuleren. En ook toen vroeg ik mij natuurlijk telkens af ‘doe ik dit wel goed’. Of moet ik gewoon met een in mijn ogen nutteloos boek of tijdschrift op de bank om echt leren te ontspannen? Met het lezen van het derde principe voor succes uit het boek masterclass Steve Jobs ‘stimuleer je hersenen’ werd deze twijfel eindelijk weggenomen.

Als een van de 7 principes voor succes het stimuleren van je hersenen is, dan is het in balans zijn dus niet alleen ontspannen kunnen leven en genieten van een mooie zomeravond maar ook kunnen genieten van wat je doet, denkt, creëert, zegt, weet, leert, leest, ziet. Jobs zegt dat je door nieuwe ervaringen op te doen je creativiteit stimuleert. En volgens een 6-jarig Harvard onderzoek is de belangrijkste vaardigheid die innovators van anderen onderscheidt ‘associatievermogen’. Het vermogen om schijnbaar ongerelateerde vragen, problemen en ideeën uit andere gebieden aan elkaar te verbinden. Hoe diverser onze ervaring en kennis, hoe meer verbindingen onze hersenen kunnen maken. Nieuwe input zet aan tot nieuwe associaties en bij sommige personen zoals Steve Jobs leiden deze tot innovatieve ideeën. Ooit antwoordde een familielid op mijn enthousiaste uiteenzetting van een nieuw inzicht;  ‘tja, sommige mensen hebben boeken nodig om dit te weten te komen en sommige mensen hebben die kennis vanuit zichzelf’. Ik was door deze opmerking enigszins uit het veld geslagen, maar zag in dat ik liever onwetend bleef waardoor ik blij word van nieuwe inzichten en ervaringen, verbanden kan blijven leggen en kan blijven leren. Tenslotte is onwetendheid de basis van nieuwsgierigheid, nieuwsgierigheid de voedingsbodem voor verwondering. En verwondering is precies datgene wat inspireert..

Simone

‘Think different’ deel 2 van de 7 principes voor succes

Belofte maakt schuld…. Vorige week ben ik begonnen met een samenvatting uit het boek Masterclass Steve Jobs en heb ik het eerste principe voor succes ‘Doe waar je van houdt’ beschreven. Om succesvol (waarvan de betekenis voor iedereen anders is) te zijn is ‘loving what you do’ een eerste vereiste. Als alles z’n gangetje gaat, er zich geen onverwachte problemen voordoen en iedereen om je heen accepteert wat je doet is er niet zoveel aan de hand. Maar….. wanneer het tegenzit, je plannen mislukken, je geen gehoor vindt etcetera dan MOET je houden van wat je doet om door te kunnen gaan. De meeste mensen geven het dan op en zien een mislukking als falen. Als kinderboekenschrijfster J.K. Rowlings het aanbieden van haar manuscript had opgegeven na de zoveelste afwijzing van de uitgeverijen, dan had Harry Potter het levenslicht nooit gezien. Ondanks de velen afwijzingen bleef zij geloven in haar verhaal wat uiteindelijk resulteerde in een recordaantal boekverkopen van 400 miljoen, vertaald in 7 talen en 7 succesvolle bioscoopfilms. Het eerste principe heeft ook mij weer aan het denken gezet. Ik heb me de afgelopen week afgevraagd ‘doe ik waar ik van hou’? . Krijg ik energie van wat ik doe? Het antwoord: niet altijd, maar in grote lijnen wel. Ik heb besloten dat dit best een goede basis is om op door te gaan. Ik kan urenlang en met alle geduld uitzoeken hoe ‘iets’ in elkaar zit, hoe ik de HTML broncode van een website zo moet instellen dat ik daadwerkelijk te zien krijg wat ik in gedachten had, ik heb eindeloos geduld met het creëren van een visueel beeld en schroom daarbij niet om het telkens opnieuw te doen tot ik volledig tevreden ben. Als kind heb ik velen bouwpakketten in elkaar gezet van boten, auto’s, vliegtuigen en huisjes. Als je ooit zelf zo’n bouwpakketje gemaakt hebt weet je dat dit veel tijd en geduld vergt om alle ieneminnie onderdeeltjes los te peuteren, te verven en passend in elkaar te lijmen. Kortom, ik hou ervan om van niets, iets te maken ongeacht de tijdsduur. Maar ook krijg ik energie als ik mensen kan helpen door met ze te praten, door te luisteren, te motiveren, door ze een goed gevoel over zichzelf te geven. Als ik op een dag de gelegenheid krijg aan beiden passies te kunnen voldoen, dan heb ik een geslaagde, productieve dag en een goed gevoel.

Tijd voor het tweede principe voor succes ‘Sla een deuk in het universum’. Jobs had de visie en passie om een gebruiksvriendelijke personal computer te ontwikkelen voor de ‘gewone’ mens. De personal computer zou de wereld veranderen. Je moet weten dat in die tijd computers nog logge, dure en technisch ingewikkelde apparaten waren, alleen in het bezit van grote organisaties en overheden. Jobs passie ‘techniek’ resulteerde in zijn visie ‘a computer for the rest of us’ en sloeg daarmee een ‘deuk in het universum’. Deze gedrevenheid stelde hem in staat alle tegenslagen, mislukkingen en onbegrip te ondergaan, ervan te leren en door te gaan. Is Jobs one of a kind? In bepaalde opzichten wel maar de ‘rest of us’ is absoluut in staat om zijn of haar eigen passie te vinden, te doen waar je van houdt, een deuk in het universum te slaan, te volharden als je ergens in gelooft, met vallen en opstaan. Stel je voor dat je het leren lopen had opgeven nadat je een aantal keren hard gevallen was….

Volgende week succesprincipe 3 ‘stimuleer je hersenen’.

Simone

Welk potentieel zie jij in jezelf? (uit het boek Masterclass Steve Jobs)

Ik lees graag, geen spannende thrillers of zoete romans maar stimulerende stof voor de hersenen. Dit klinkt interessanter dan het in werkelijkheid is, ik hou er gewoon van om artikelen, boeken en tijdschriften te lezen waarvan je kunt leren. Zo ben ik de laatste dagen gegrepen door het boek ‘Masterclass Steve Jobs’. De innovator van deze eeuw. Door Jobs innovatieve vermogen is niet alleen de computerindustrie groots veranderd maar hieruit voortvloeiend ook de film-, telecom-, muziek-, retail, uitgeef- en ontwerpsector. In de komende blogs wil ik jullie graag meenemen door de 7 principes van persoonlijk en zakelijk succes die Steve toepaste in zijn leven.

Voordat ik de principes onthul die Steve Jobs tot een van de succesvolste innovators ter wereld maakte, is het goed te starten om het begrip ‘innovatie’ te definiëren. Een definitie waarin iedereen zich kan vinden ongeacht functie, titel of positie. In één zin is innovatie: ‘Een nieuwe manier om dingen te doen die resulteren in een positieve verandering’.

Innovatie omvat niet alleen grote veranderingen zoals de ontwikkeling van personal computers of het internet maar omvat ook kleine verbeteringen die je helpen je leven efficiënter te leiden. Innoveren wordt vaak verward met uitvinden. Niet iedereen kan een uitvinder zijn maar iedereen kan innovator zijn. Innovatie begint met creatieve ideeën die uiteindelijk worden vertaald naar uitvindingen, diensten, producten, methoden. Ben je bijvoorbeeld eigenaar van een klein bedrijf die een nieuw idee heeft bedacht om haar diensten aan te bieden, dan ben je een innovator. Ben je een ondernemer die na het zoveelste ontslag zelf een bedrijf is begonnen? Dan ben je een innovator. Ben je een huismoeder die een manier heeft gevonden om de openbare school in je buurt te verbeteren? Dan ben je een innovator. Kortom; innoveren is iets wat gewone mensen iedere dag doen om een buitengewoon leven te leiden. Hoopvol dus voor iedereen die in deze economisch lastige tijd een beetje vastgelopen is.

Tijd voor het eerste principe! ‘Doe waar je van houdt’. Met andere woorden ‘heb de moed om je hart en intuïtie te volgen. Op de een of andere manier weten die allang wat je echt wilt zijn.’ Jobs vatte het belang van dit principe als volgt samen;

‘Ik ben ervan overtuigd dat de liefde voor mijn werk het enige was dat me op de been hield. Je moet uitzoeken waar je passie ligt. En dat geldt net zozeer voor je werk als voor je liefdesleven. Je werk zal een groot deel van je leven vullen, en je zult alleen echt tevreden zijn als je vindt dat je fantastisch werk doet. En je kunt alleen fantastisch werk doen als je houdt van wat je doet. Als je je passie nog niet gevonden hebt, blijf dan zoeken. Neem geen genoegen met minder. Zoals bij alle zaken die het hart aangaan, zul je het weten wanneer je het gevonden hebt. En zoals geldt voor elke goede relatie, het wordt beter en beter met de jaren.

Welk potentieel zie jij in jezelf? (Volgende week principe 2...)

Simone

(bron: masterclass Steve Jobs - Carmine Gallo)

Durf jij te kiezen?

"De mogelijkheid om te studeren, het krijgen van kinderen uit te stellen en carrière te maken; het zijn een paar van de verworvenheden van het feminisme. Maar ook: de mogelijkheid om vanuit vrijheid te kiezen." zo stelde Margot van Stee, arbeidspsycholoog in magazine Lof deze maand. Dit naar aanleiding van drie openhartige verhalen van vrouwen, waaronder collega Sonja Kok van soul:made, die hun hart hebben gevolgd en een keuze hebben gemaakt. Ik heb daar bewondering voor want een keuze maken is niet gemakkelijk. Het getuigt van lef en inzicht in jezelf. En van risico durven nemen als een echte ondernemer. Of dat risico nu betekent dat je een veilige baan opzegt om je eigen bedrijf te starten of dat je als freelancer kiest voor het fulltime moederschap. 
Het betekent ook je kunnen afzetten tegen de vaak goedbedoelde meningen en adviezen van je omgeving. Je niets aantrekken van de maatschappij. Want niets is meer waar dan je eigen waarheid, iedereen heeft namelijk toch zijn eigen mening. Zo heb ik ervaren dat ik als werkende moeder in Nederland geregeld de opmerking kreeg: "Werk jij maar liefst 4 dagen, wat veel! Vind je het niet erg dat je je kind dan zo weinig ziet?". Terwijl ik in België, waar ik woon, vaak hoorde: "Werk jij slechts 4 dagen, wat weinig! Hoe regel je dat dan met je werk?". Dus waar mij in Nederland een schuldgevoel werd ‘aangepraat’ ten opzichte van mijn kind, kreeg ik door de reacties uit België eerder een schuldgevoel ten opzichte van mijn werkgever en mijn eigen carrièrepad. De reacties hebben destijds niets aan mijn beslissing veranderd, maar ik geef toe dat ik keuzes maken moeilijk blijf vinden of het nu gaat om mijn carrière, mijn gezin, mijn familie en vrienden of gewoon, wat ik dit weekend ga doen. Dat heeft bij mij vooral te maken met het feit dat ik namelijk niets wil missen …

"… keuzes maken" sluit Van Stee haar betoog in Lof af, "en bepalen wat het meeste gewicht heeft en de consequenties daarvan, ook de nadelige, aanvaarden."

Kortom, bepalen wat echt belangrijk voor jou is en dan je hart volgen. Durf jij het aan?

Christel

Wil je het volledige interview lezen met collega Sonja Kok? Kijk dan op
www.soulmade.nl

Top gedaan! Dankjewel!

In mijn vorige blog schreef ik over de moeite van ontvangen en waarom dit voor sommige mensen lastiger is dan geven. Mijn ‘struggle’ zat hem meer in alles zelf willen doen, zelf willen oplossen, niet hulpbehoevend willen zijn. Maar het kan nog  lastiger worden als je moeite hebt met het ontvangen van welgemeende complimenten. Een compliment in ontvangst nemen wordt vaak weer overgoten door een plens koud water door de ontvanger. Terwijl het krijgen van complimenten juist een goed gevoel zou moeten geven, een boost voor je zelfvertrouwen. Het gebeurt maar al te vaak dat men het compliment niet blij aanvaardt maar het op de een of andere manier gaat ‘vergoeilijken’. Veel mensen reageren ofwel hoogst verbaasd of maken een grapje over het compliment of erger nog over zichzelf. Antwoorden  als  ‘Echt? Nou die jurk is al eeuwenoud hoor’ op het welgemeende compliment  ‘Wat zie je er leuk uit’.  Of  ‘ja maar ik had het niet zonder jou gekund’  als reactie op een positief en oprecht compliment over je functioneren, is wellicht  herkenbaar. Wat je ook vaak ziet gebeuren is dat de ontvanger van het compliment het compliment direct teruggeeft. Gever: ‘goed gedaan joh’. Ontvanger ‘ja maar jij ook hoor, jij bent echt goed’. Zelfs  het compliment niet  willen horen en er snel overheen praten is wellicht herkenbaar. Waarom is het zo moeilijk om open en hartelijk ‘dankjewel’ te zeggen. Veel mensen houden onbewust de hele dag negatieve gesprekken met zichzelf. Dit gaat vaak ongemerkt en begint vaak al bij het opstaan. ‘Tjonge jonge mijn haar zit echt niet vandaag, ik zie er niet uit in de oude broek, ik ben veel te bleek, te dik, te dun, te groot, te klein, te moe, te lelijk, te lui of had ik dat of dat maar anders gedaan, gezegd, uitgevoerd, enzovoorts, enzovoorts. Vanaf het moment van ontwaken gaan onze gedachten kriskras door ons hoofd. Waarbij het blijkbaar gemakkelijker is om op een negatieve manier op jezelf in te praten dan jezelf de hele dag bewust complimenten te geven net zo lang totdat je het gaat geloven. Jammer want al die negatieve praat over jezelf zet zich vast in je onderbewuste en komt daarom heftig in botsing met de mooie woorden die iemand  anders uitspreekt over jou. Daarom krimpen sommige mensen letterlijk ineen, worden ze rood of wimpelen ze mooie woorden af met een simpel ‘ach het stelde niks voor’. Misschien komt het omdat we vanaf onze kinderjaren tot jongvolwassene  vaker te horen krijgen wat we niet goed doen, dan wat we wel goed doen. In de meeste gevallen goed bedoeld door onze opvoeders J om ons een beter mens te maken uiteraard. Maar…. als we jong zijn, geloven we wat anderen over ons zeggen; we weten dan niet hoe we dat moeten toetsen. Als je bijvoorbeeld vaak als ‘grapje’ tegen je zoon zegt ‘ooh sukkeltje’ wanneer hij weer eens een ongelukje heeft begaan kan dit resulteren in een overtuiging dat hij dom is of op z’n minst onhandig. Deze overtuigingen kunnen zeer hardnekkig zijn, ongeacht wat we in ons latere leven presteren. We kunnen deze negatieve zelfpraat als volwassenen dus misschien niet helpen, maar we kunnen er wel wat aan doen. Bijvoorbeeld door je bewust te worden van die negatieve gedachten en leren oefenen in het ontvangen van complimenten door de gever oprecht in de ogen te kijken en een welgemeend ‘dankjewel’ uit te spreken zonder het compliment af te zwakken, terug te geven of te bagatelliseren.

Succes en dankjewel voor het lezen van mijn blog :-)
Simone

Hoe meer je geeft, hoe meer je krijgt…maar willen we dat eigenlijk wel?

Ik ben opgevoed met de wijze woorden ‘wat je onvoorwaardelijk geeft, ontvang je onvoorwaardelijk terug’. En het klopt, ik ontvang onvoorwaardelijk heel veel liefde, warmte en gezelligheid van mijn echtgenoot, kinderen, familie, vrienden en mensen in het algemeen. Toch zit er ergens bij mij een ‘conflict’ tussen het makkelijk kunnen geven en het moeilijk kunnen ontvangen.

Ik geef graag en gemakkelijk, eindeloos lang en vol oprechte intenties aan iedereen die hulp vraagt. Nee… correctie… niet aan iedereen meer. Sinds mijn burn out in 2009, ben ik iets terughoudender geworden in het willen oplossen van andermans uitdagingen waardoor ik mezelf voorbij holde en letterlijk opgebrand raakte. 9 maanden ben ik uit de running geweest, energieloos, hyperventilerend en met vage lichamelijke klachten kon ik niet meer ‘geven’. Niet aan anderen en niet aan mezelf. Tijdens die negen maanden ben ik liefdevol opgevangen door mijn familie. De eerste stap in het weer beter worden was ‘ accepteren’. Accepteren dat ik het even niet meer kon, accepteren dat ook ik (hoe arrogant) even de kluts kwijt was, maar vooral hulp accepteren van anderen. Ontvangen in plaats van geven! Ik voelde me bezwaard dat mijn ouders elke dag, 3 maanden lang drie kwartier heen en drie kwartier terug in de auto zaten om ’s ochtends vroeg bij mij in huis te zijn, te zorgen, te praten, te luisteren, te wandelen, te koken, te wassen, te strijken, te klussen, enzovoorts, enzovoorts. Bezwaard omdat het voelde als falen van mijn kant, terwijl zij mij liefdevol en onvoorwaardelijk weer op de been hielpen. Uren liep ik met hen en echtgenoot in het bos, uren lang luisterden ze naar mijn hulpeloos gejammer, terwijl ik in normale doen altijd degene was die luisterde. Leren ontvangen was, naast nog wat andere zaken, de uitdaging in die maanden. Hoe komt het toch dat geven voor veel mensen gemakkelijker is dan ontvangen? Ik denk dat het komt omdat geven een actie gerichte daad is. Geven geeft een goed gevoel, je bent blij iets voor een ander te kunnen betekenen waarbij je zelf de controle hebt, de touwtjes in handen hebt en je je niet kwetsbaar hoeft op te stellen. Ontvangen daarentegen is een passievere daad waarbij je je open moet stellen voor de hulp van anderen. Dat vraagt om overgave. Je wil is hierbij inactief, je bepaalt tenslotte niet wat je krijgt en dat conflicteert in hoge mate met mijn actiegerichte drijfveer oranje. Nog steeds heb ik moeite met het vragen van hulp en vind ik dat ik alles zelf moet kunnen (iets wat mijn kinderen prachtig vinden natuurlijk J). Maar ik weet nu wel dat hulp vragen geen falen is en je daarmee op een omgekeerde wijze de ‘gever’ een goed gevoel geeft en daar word ik dan wel weer blij van.

Kortom, ontvang met open armen want hulp vragen aan wie of op welke wijze dan ook is geen zwaktebod, maar juist een moedige en zelfbewuste actie.

Simone

“Ben je blij dat die examens voorbij zijn, staat het leven voor de deur”

Een zeer treffende quote van Loesje, uit het hart gegrepen, of misschien wel BEgrepen? Ik herinner me nog goed hoe ik me voelde als pas-afgestudeerde. Euforisch, voldaan, ik kon de wereld aan. M’n diploma was binnen, de vlag hing buiten, een mijlpaal bereikt. Maar dan? De volgende stap moest gezet worden. En de hamvraag was… in welke richting? Wordt het werken, verder studeren of bijvoorbeeld reizen … Ik weet nog dat ik verdwaalde in de wereld van mogelijkheden. Stuurloos door de adviezen van mijn omgeving die me, met de beste bedoelingen, elk een andere kant opstuurden. Wat ik nu weet, is om de juiste richting te kunnen bepalen, weten wie je bent en wat je wilt wel zo handig is. Dat inzicht dacht ik als eigenwijze student uiteraard te hebben, maar had ik niet. Tijdens de opleiding ontwikkel je je weliswaar op je vakgebied, voer je praktijkopdrachten uit in werkgroepen, loop je stage … maar jezelf écht leren kennen, is een vak apart. Terwijl dit net zo belangrijk is, misschien wel belangrijker, dan leren samenwerken, het kiezen van een leuke baan, vervolgstudie of reisbestemming. Te snel wordt gedacht dat je als mondige student dit inzicht in jezelf vanzelf wel leert. Ok, het moet gezegd worden, aan de bar lukt dat meestal wel aardig J… maar daarbuiten? Het verbaast me dat niet alleen destijds maar ook nu nog tijdens de studie zo weinig aandacht wordt besteed aan inzicht. Met onze kleurenmethodiek doen we dit juist wél want zeg nou zelf, als je niet weet wie je bent, hoe kun je dan succesvol je doel bepalen? Het blijft dan ook keer op keer mooi om het verraste gezicht van de eigenwijze student die ik zelf ooit was tegenover me te zien wanneer ik hem of haar écht inzicht in zichzelf geef.

Christel

“Welke kant gaan we op?”

Een veelgehoorde vraag tijdens een bezoek aan de Efteling. “Het maakt me eigenlijk niet zo veel uit”, hoorde ik mezelf zeggen en moest denken aan Alice in Wonderland die de weg vroeg aan de kat maar niet wist waar ze heen wilde. Een mooi sprookje voor een kind met een waardevolle boodschap voor een volwassene. Zo voelde het ook in de Efteling waar ik de wereld door de ogen van een kind bekeek. Heerlijk gevoel. Mijn eigen brein werd weer even een kinderbrein. Een interessant onderwerp trouwens waar puurcommunicatie: in de workshop ‘Het kinderbrein kleurrijk belicht’ alles over vertelt. Deze workshop geeft ons inzicht in de hoofden van onze baby’s, peuters, kleuters en pubers en leert ons bovendien veel over onszelf.

En daar in de Efteling waar ik de wereld helemaal vanuit de ogen van een kind kon bekijken, ging ik weer geloven in onmogelijke dingen. Net als de koningin uit Alice in Wonderland die elke dag voor haar ontbijt in maar liefst zes onmogelijke dingen geloofde.

Wat wil jij?

Tip 4 in persoonlijke ontwikkeling is: 'weten wat je wilt' 

Door gezamenlijk een antwoord te formuleren op de vragen: wie ben je?, wat zeg je?, wat zie je? en het leggen van de relatie tussen die antwoorden, volgt als vanzelf het antwoord op de laatste vraag: wat wil je?. Ofwel, wat wil je persoonlijk en misschien ook wel professioneel bereiken als je deze nieuwe inzichten op zak hebt? Wat is voor jou de omschrijving van een succesvolle nieuwe stap? En belangrijker nog, hoe ga je die bereiken? Hoe zorg je ervoor dat je in de goede richting gaat bewegen? Hoe kom je in je ontwikkeling van A naar B?
Deze vier vragen stellen we je overigens niet zomaar. Ze zijn onderling met elkaar verbonden en in de antwoorden op die vragen ligt ook gelijk de oplossing voor jouw uitdaging.
Tijd voor actie door helder te maken wat je écht wilt. Voor jezelf of voor het team waarin je werkt. Wanneer je dat helder hebt, kun je eenvoudig de juiste richting en stappen bepalen. We helpen je daar graag bij.

Meer weten?
Bel of mail Christel van Pul: 06 42 90 52 75 of christel@puurcommunicatie.com

Wat zie jij?

Tip 3 in persoonlijke ontwikkeling is: 'weten wat je ziet' 

Je ziet de dingen wel gebeuren bij jezelf of bij de ander, maar je kunt vaak niet echt je vinger leggen op wat het is of hoe het komt. Dat wat je ziet, stelt je misschien teleur of verrast je juist. In alle gevallen doet het iets met je, het haalt je uit je evenwicht of erger nog, het slaat je bij herhaling uit het lood. Tijd voor een oplossing. Tijd om wat je voelt en denkt weer in evenwicht te brengen met wat je zegt. 

Daar helpen we graag bij door je bewust te maken van het onderliggende proces. Dat proces bestaat uit het vinden van het antwoord op vier vragen: wie ben je?, wat zeg je?, wat wil je? en natuurlijk ook… wat zie je?. Zie je inderdaad verschil tussen je hoofd en je hart? Tussen wat je voelt en datgene wat je uiteindelijk tegen die ander zegt? Tussen wat je denkt of zegt en naar die ander uitstraalt?

Door met je te spiegelen kunnen we je helpen dat verschil kleiner te maken en zelfs weg te nemen. En dat geeft een relaxed gevoel. En het prettigste is, het zorgt er bovendien voor dat je je energie op peil houdt en niet meer laat wegstromen.

Wat zeg jij?

Tip 2 in persoonlijke ontwikkeling is; 'weten wat je zegt'.

Bewust worden van wat je écht zegt, is een belangrijke stap in onze aanpak. Een boodschap overbrengen doe je niet alleen in woord, maar ook met je ogen, je toon, je gelaatsuitdrukking en natuurlijk met je lichaamshouding. De combinatie hiervan resulteert in de boodschap voor de ander. En het bijzondere is… onbewust en vaak onbedoeld wordt onze boodschap het zwaarst geladen door dat wat we nìet zeggen.

Inzicht in wat je écht zegt, gaat je helpen zicht te krijgen op de invloed van je gedrag op anderen. Zo leer je als vanzelf je eigen gedrag te veranderen en daarmee je boodschap echt te laten passen bij je hoofd en hart.

Kortom, van onbewust onbekwaam naar bewust onbekwaam. En van bewust bekwaam naar onbewust bekwaam.

Wie ben jij?

Even voorstellen;
puurcommunicatie: is het zusje van soul:made en is ontstaan om de toenemende vraag naar een concreet coachings- en teambuildings- aanbod gericht in te kunnen vullen. We richten ons op het in beweging brengen van mensen, als individu of binnen een groep.

In dit eerste blogbericht vertellen we je graag welke stappen wij zetten binnen onze coachingsactiviteiten. De eerste vraag die we je graag stellen is: 'Wie ben jij?'. Want weten wie je bent, is ons vertrekpunt. En dat vertrekpunt heeft voor ons twee elementen, je hoofd en je hart. Wat je werkelijk denkt en wat je écht voelt, daar gaat het om. Net als om het evenwicht tussen die twee.

Want wat zich afspeelt in jouw hoofd en hart, bepaalt hoe je reageert op anderen in je omgeving en natuurlijk ook hoe jijzelf je omgeving benadert. Je opvoeding, je karakter en dat wat je mee hebt gemaakt, geeft je hoofd en je hart voeding. De hamvraag is natuurlijk… waar voel jij je nu zelf echt goed bij? Wat zet jou aan het denken? Wat maakt je energiek en enthousiast?
Door je inzicht te bieden in hart en hoofd en de samenwerking tussen die twee, leer je zelf tot de kern te komen om van daaruit de richting te bepalen die jij op wilt gaan. En dat heeft blijvend effect.

In ons volgende bericht stellen we de vraag; 'Wat zeg jij?'.
Tot dan en voor nu alvast een fijn weekend!

Simone