Van binnen naar buiten

Zonder ervaring, goed of slecht, startte ik een aantal maanden geleden met bloggen. Onbevangen, zonder waarde oordeel, zonder vrees …. Mijn enige doel hierin was om mijn lessen in het leven te delen met wie er voor open stond. Oprecht verrast kreeg ik enthousiaste volgers. Mensen zoals jij en ik die zo nu en dan behoefte hebben aan richting, aan inspiratie, een helpend woord of verhaal vanuit de herkenning. Een mooi resultaat van een open initiatief. De bedoeling was om een aantal blogs te schrijven en dan het stokje over te geven aan iemand anders. Een andere invalshoek van iemand met een ander karakter vanuit andere levenservaringen. Maar zoals ik in een van mijn eerdere blogs al beschreef, heb ik moeite met ‘nee’ zeggen. ‘Nee’ op de vraag om door te gaan met bloggen, met het delen van ervaringen. De druk werd opgevoerd door de vraag ‘ben benieuwd naar je volgende blog’. Een super vraag natuurlijk maar hiermee was in een klap de onbevangenheid eraf. Onzeker of ik wel kon voldoen aan de verwachtingen, zorgde dit ervoor dat ik veel te veel ging nadenken en daardoor niet meer vanuit mijn hart kon vertellen. Ineens wilde ik presteren in plaats van spontaan delen. Gek toch hoe dit werkt in je brein. De puurheid van iemands handelen kan voor succes zorgen, daarentegen kan aangeleerd gedrag soms zorgen voor mislukking omdat de authenticiteit eraf is. Dan wordt iets gekunsteld of wanhopig in sommige gevallen. Ik heb dan ook een aantal weken nodig gehad om na te denken aan welke volgende reeks ik een aantal blogs wilde wijden om zowel vanuit mijn hart te kunnen blijven schrijven als ook te kunnen voldoen aan een waardige opvolging van de ‘ Steve Jobs’-reeks. De keuze is gevallen op Steven Covey en het prachtige boek ‘zeven eigenschappen voor succes in je leven’. Een mooi boek waarin Covey beschrijft hoe de menselijke waarneming vanuit bepaalde paradigma’s ons gedrag en handelen bepaalt. Hoe, als je een situatie wilt veranderen, je eerst zelf moet veranderen. Hoe je anders kunt kijken naar de ogenschijnlijke waarheid…

Ons aangeleerd gedrag, voortkomend uit allerlei geschreven en ongeschreven regels, denkbeelden en zienswijzen zorgen voor een bepaalde kijk op jezelf en op de wereld. We reageren van binnen naar buiten. We vragen ons niet af of ze wel kloppen, we gaan er gewoon vanuit dat de dingen die we zien of voelen, reëel zijn of zouden moeten zijn. Door afstand te nemen van onze oorspronkelijke kijk op een situatie ontstaat vaak ruimte voor andere gevoelens. Een pijnlijk voorbeeld dat me uit Covey’s boek is bijgebleven is dat van een volle stadsbus waar op een gegeven moment een man met zijn twee kinderen instapt. De kinderen gaan als ongeleide projectielen gillend door de bus. De vader zit ogenschijnlijk rustig voor zich uit te staren. Elke passagier ergert zich aan het gedrag van de kinderen en aan dat van de onopvoedkundige vader. Op een gegeven moment spreekt een passagier de man aan op het gedrag van zijn kinderen waarop de vader geschrokken reageert en verontschuldigend antwoord "Oh natuurlijk, ik zal er iets aan doen. We komen net van het ziekenhuis, hun moeder is een uur geleden overleden. Ik ben helemaal verdoofd en ik denk dat zij zich ook geen raad weten". Dit veranderde in een klap de situatie waardoor de mede-passagiers afstand namen van hun oorspronkelijk kijk op de situatie en anders gingen reageren. De ergernis was op slag verdwenen… In dagelijkse situaties reageren we dikwijls vanuit bepaalde aannames die niet per definitie kloppen. Door onze reactie creëren we
op onze beurt weer een reactie bij de ander waardoor de situatie alsmaar verder vertroebelt en steeds verder afwijkt van de waarheid. Aannames kunnen kort gezegd voor veel ellende zorgen. Onuitgesproken kan dit een relatie aardig verknoeien.
In de aankomende blogs neem ik jullie graag mee in de zeven eigenschappen voor positieve veranderingen in je leven.

Always keep an open mind!
Simone