dinsdag 22 mei 2012

“Welke kant gaan we op?”

Een veelgehoorde vraag tijdens een bezoek aan de Efteling. “Het maakt me eigenlijk niet zo veel uit”, hoorde ik mezelf zeggen en moest denken aan Alice in Wonderland die de weg vroeg aan de kat maar niet wist waar ze heen wilde. Een mooi sprookje voor een kind met een waardevolle boodschap voor een volwassene. Zo voelde het ook in de Efteling waar ik de wereld door de ogen van een kind bekeek. Heerlijk gevoel. Mijn eigen brein werd weer even een kinderbrein. Een interessant onderwerp trouwens waar puurcommunicatie: in de workshop ‘Het kinderbrein kleurrijk belicht’ alles over vertelt. Deze workshop geeft ons inzicht in de hoofden van onze baby’s, peuters, kleuters en pubers en leert ons bovendien veel over onszelf.
En daar in de Efteling waar ik de wereld helemaal vanuit de ogen van een kind kon bekijken, ging ik weer geloven in onmogelijke dingen. Net als de koningin uit Alice in Wonderland die elke dag voor haar ontbijt in maar liefst zes onmogelijke dingen geloofde.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten